عرضه و تقاضای نفت خام در سال 2018 به تعادل خواهد رسید و انتظار می‌رود قیمت نفت همچنان در حال افزایش باشد.

در سال 2017، قیمت های بین المللی نفت ابتدا کاهش یافت و سپس افزایش یافت و روندی به شکل "V" را نشان داد. تحت تأثیر نرخ بالای اجرای توافق کاهش تولید اوپک، تشدید ریسک‌های ژئوپلیتیکی، کاهش مداوم ذخایر جهانی و تقویت انتظارات تعادل بازار، قیمت‌های بین‌المللی نفت در نیمه دوم سال به میزان قابل توجهی افزایش یافت و نفت بین‌المللی قیمت ها در پایان سال از 60 دلار در هر بشکه فراتر رفت. با انتظار برای سال 2018، انتظار می‌رود قیمت‌های بین‌المللی نفت با این انتظار که اوپک به اجرای توافق کاهش تولید و کاهش عرضه و تقاضای نفت خام ادامه خواهد داد، به افزایش خود ادامه دهد.

در سال 2017، قیمت های بین المللی نفت ابتدا کاهش یافت و سپس افزایش یافت و روندی به شکل "V" را نشان داد

در ژانویه تا فوریه 2017، قیمت های بین المللی نفت در محدوده باریکی از 1 تا 2 دلار آمریکا در هر بشکه حفظ شد. در ماه مارس تا ژوئن، قیمت نفت دامنه وسیعی از نوسانات را نشان داد و به تدریج کاهش یافت. دلیل اصلی این کاهش این است که تولید نفت خام آمریکا به شدت افزایش یافته است و تولید روزانه بالای 50 میلیون بشکه باقی مانده و همچنان در حال افزایش است. دوم، فدرال رزرو دو بار در ماه مارس و ژوئن در نیمه اول سال 57 نرخ بهره را افزایش داد و به قیمت نفت فشار نزولی وارد کرد. سوم، ذخایر جهانی نفت خام بالا مانده است و بازار به کاهش تولید اوپک برای کاهش مازاد عرضه جهانی نفت بی اعتماد است. در تاریخ 3 و 6 ژوئن، قیمت نفت نیویورک وست‌تی‌آی و برنت لندن به ترتیب به کمترین میزان سال 2017 و 900 دلار و 3.6 دلار در هر بشکه رسید.

در نیمه دوم سال 2017، به دلیل بهبود مستمر نرخ اجرای کاهش تولید اوپک، کاهش تدریجی ذخایر جهانی نفت خام، افزایش مستمر تقاضای نفت خام و ادامه روند نوسان قیمت نفت در دو بازار ادامه یافت. افزایش قیمت نفت به دلیل رویدادهای غیرمنتظره مانند درگیری های ژئوپلیتیکی و اختلالات عرضه قیمت نفت. در پایان سال 2017 (12 دسامبر)، قیمت نفت خام WTI در نیویورک و قیمت نفت خام برنت در لندن به ترتیب 29.60 دلار و 42.66 دلار در هر بشکه بود که نسبت به پایین‌ترین نقطه سال، 87.42 درصد و 06.49 درصد افزایش داشتند. در سال 20، متوسط ​​قیمت نفت این دو شهر 2017.51 ​​دلار و 05.55 دلار در هر بشکه بود که نسبت به 21 به ترتیب 02.2016 و 17.44 درصد افزایش داشت.

در سال 2017، بازار بین المللی نفت خام عمدتاً سه ویژگی زیر را ارائه می دهد:

اول، تعادل تدریجی عرضه و تقاضای جهانی نفت خام از روند صعودی قیمت‌های بین‌المللی نفت حمایت می‌کند. از ژانویه 2017، کشورهای اوپک و تولیدکنندگان نفت مانند روسیه اجرای توافقات کاهش تولید را آغاز کردند. در طول سال، نرخ اجرای کاهش تولید اوپک به افزایش خود ادامه داد و در نوامبر 2017 به 1 درصد و در دسامبر 115 از 11 درصد گذشت. با بهره مندی از نرخ بالای اجرای کاهش تولید و انتظار تمدید توافق کاهش تولید، جهانی شد. عرضه و تقاضای نفت خام به تدریج متعادل شده است و موجودی انبارها به طور پیوسته کاهش یافته است که از روند صعودی قیمت های بین المللی نفت حمایت می کند. به عنوان مثال، ذخایر نفت خام تجاری ایالات متحده از سال 2017 میلیون بشکه در ابتدای 12 به 120 میلیون بشکه در پایان سال کاهش یافت و ذخایر نفت خام تجاری سازمان همکاری اقتصادی و همکاری اقتصادی جهانی (OECD) به کمتر از 2017 میلیارد بشکه در سال 2017 رسید. 4 سپتامبر و در 24 نوامبر به 83.4 میلیارد بشکه کاهش یافت که کمترین میزان از سال 2017 بود.

دوم، تشدید ریسک های ژئوپلیتیکی به افزایش سریع قیمت های بین المللی نفت کمک کرده است. در چند سال گذشته، به دلیل مازاد عرضه جدی در بازار نفت خام، قیمت‌های بین‌المللی نفت به میزان قابل توجهی نسبت به ریسک‌های ژئوپلیتیکی کمتر حساس شده‌اند. در سال 2017، با کاهش تدریجی مازاد عرضه، تأثیر عوامل ژئوپلیتیک و سایر عوامل غیربنیادی بر قیمت نفت به تدریج برجسته شد و باعث افزایش سریع قیمت‌های بین‌المللی نفت شد.

سوم، اختلاف بین نفت خام برنت و نفت خام WTI همچنان در حال گسترش است. در سال 2017، اختلاف بین نفت خام برنت و نفت خام WTI از 2 تا 3 دلار در هر بشکه در ابتدای سال افزایش یافت و میانگین اسپرد قیمت در سه ماهه چهارم سال 2017 از 6 دلار در هر بشکه فراتر رفت. که در 12 دسامبر 2017، به 26.7 دلار آمریکا در هر بشکه رسید که بالاترین سطح جدید در نزدیک به دو سال است. افزایش اختلاف قیمت نفت خام عمدتاً به دلیل عدم تعادل بین عرضه و تقاضا در بازارهای اروپا و آمریکا است که در آن تولید نفت خام ایالات متحده به طور قابل توجهی افزایش یافته است، در حالی که تقاضا در منطقه اوراسیا قوی است و به طور مستقیم تحت تأثیر قرار می گیرد. درگیری های ژئوپلیتیکی در خاورمیانه. علاوه بر این، افزایش اسپرد برای صادرات نفت خام ایالات متحده مفید است.

پیش بینی می شود که قیمت بین المللی نفت در سال 2018 به افزایش خود ادامه دهد

بر اساس وضعیت اقتصاد جهانی و مبانی عرضه و تقاضای نفت خام، بهبود اقتصاد جهانی همچنان تقویت خواهد شد، کشورهای بازارهای نوظهور رشد تقاضای نفت خام را هدایت خواهند کرد، تحت تاثیر توافق کاهش تولید اوپک، عرضه و تقاضای نفت خام به آن خواهد رسید. تعادل، اما همچنان باید به تاثیر تولید نفت شیل آمریکا و گسترش صادرات بر قیمت نفت توجه کرد. پیش بینی می شود که مرکز ثقل قیمت نفت بین المللی در سال 2018 به سمت بالا حرکت کند و سطح کلی تا سال 2017 تا 5 دلار آمریکا در هر بشکه در مقایسه با 8 افزایش یابد.

در فازهای مختلف، بهار فصل سنتی خارج از فصل تقاضای نفت خام است و احتمال کاهش قیمت نفت در سطح فعلی بیشتر است. در نیمه دوم سال، با بهبود بیشتر اقتصاد جهانی و آغاز فصل تقاضای تابستان و زمستان، عرضه و تقاضای نفت خام نسبتاً متعادل است و قیمت نفت ممکن است بالاتر از نیمه اول سال باشد. شایان ذکر است که اگر درگیری های ژئوپلیتیکی مانند خاورمیانه تشدید شود، ممکن است الگوی عرضه و تقاضای موجود را مختل کند و باعث نوسانات شدید قیمت بین المللی نفت شود.

(2017) اقتصاد جهانی در حال قوی‌تر شدن است و هند و چین محرک‌های اصلی رشد مصرف نفت خام خواهند بود. بر اساس گزارش چشم انداز اقتصاد جهانی صندوق بین المللی پول (IMF) اکثر اقتصادهای جهان در سال 2010 رشد کردند و حدود سه چهارم کشورها از سال 2017 به این سو سرعت گرفتند. برخی از کشورهای دارای بیکاری بالا در منطقه یورو نیز شاهد رشد اقتصادی و افزایش اشتغال بودند. آرژانتین، برزیل و روسیه در میان اقتصادهای بازار در حال ظهور به رکود خود پایان دادند. بر اساس شتاب فزاینده بهبود اقتصاد جهانی، صندوق بین‌المللی پول (IMF) انتظار دارد رشد اقتصادی جهانی در سال 2018 به میزان 3.6 درصد و در <> با 0.1 درصد افزایش به 3.7 درصد برسد.

از منظر تقاضای نفت خام، چین و هند محرک های اصلی رشد مصرف نفت خام خواهند بود. طی دهه گذشته، مصرف جهانی نفت خام با نرخ متوسط ​​سالانه حدود 1.2 درصد رشد داشته است. در این میان، مصرف نفت خام سازمان جهانی همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) به نمایندگی از کشورهای توسعه یافته در اروپا و ایالات متحده کاهش یافته است و افزایش مصرف نفت خام عمدتاً توسط کشورهای غیر OECD، با رشد متوسط ​​سالانه، انجام می شود. نرخ 3.5 درصد، بسیار بالاتر از نرخ رشد مصرف جهانی نفت خام است. تجزیه و تحلیل خاص، عمدتاً افزایش مستمر مصرف نفت خام در چین و هند، که بیش از 60 درصد از افزایش مصرف جهانی نفت خام در همان دوره را شامل می شود. با در نظر گرفتن چین به عنوان مثال، واردات نفت خام به 2017 میلیون تن در 4 رسید، افزایش 2.2016٪ نسبت به 10٪، و وابستگی خارجی به 2.68٪ افزایش یافت. هند در حال حاضر در مراحل اولیه صنعتی شدن است و تقاضا برای نفت خام در بخش های تولید و حمل و نقل همچنان رو به افزایش است.

(2018) عرضه و تقاضای نفت خام در سال 2017 به تعادل خواهند رسید. از زمان اجرای توافق کاهش تولید اوپک، میزان مازاد عرضه جهانی نفت خام به شدت کاهش یافته است. اختلاف تعادل عرضه و تقاضا در سه ماهه اول سال 2016 به 1.50 بشکه در روز کاهش یافت که 72 درصد نسبت به مدت مشابه در 2 سال کاهش یافت. از سه ماهه دوم، مازاد عرضه به کمبود عرضه تبدیل شده است، به ویژه با بهبود مستمر تولید اوپک. با کاهش، شکاف بین عرضه و تقاضا به تدریج افزایش یافته است و تفاوت بین عرضه و تقاضا در سه ماهه دوم و سوم سال 2017 به ترتیب 2.3- بشکه در روز و -50.130 میلیون بشکه در روز بوده است.

طبق آخرین گزارش ماهانه آژانس بین‌المللی انرژی، تقاضای نفت خام در سال 2018 به رشد خود ادامه خواهد داد و انتظار می‌رود تقاضای جهانی به میزان 172.2017 میلیون بشکه در روز افزایش یابد که از 150.2018 میلیون بشکه در روز در سال 2018 افزایش خواهد یافت. از طرف عرضه، توافق کاهش تولید فعلی اوپک تا پایان <> تمدید شده است، در صورت ادامه اجرای توافق کاهش تولید، تشدید عرضه به افزایش بیشتر قیمت نفت کمک خواهد کرد و بازار نفت خام محتمل است. برای بازگشت به تعادل در نیمه دوم <>.

(70) افزایش تولید نفت شیل در ایالات متحده و دگرگونی استراتژیک انرژی بر قیمت نفت تأثیر خواهد داشت. در نتیجه پیشرفت های تکنولوژیکی، راندمان تولید نفت شیل ایالات متحده افزایش یافته است، هزینه ها به شدت کاهش یافته است و کشش عرضه بسیار بالاتر از چاه های معمولی است. اولاً، بهبود راندمان تولید، هزینه تولید نفت شیل را بسیار کاهش داده است و در سال‌های اخیر، هزینه تولید نفت شیل از 80 تا 30 دلار آمریکا در هر بشکه به 40 تا 3 دلار کاهش یافته است. دوم، چرخه شکل‌گیری ظرفیت تولید نفت شیل به 6 تا 2 ماه کوتاه شده است و چاه‌های نفت معمولی حداقل 3 ~ <> سال از ورودی تا تولید طول می‌کشد، بنابراین تولیدکنندگان نفت شیل می‌توانند به طور انعطاف‌پذیر عرضه نفت شیل را افزایش یا کاهش دهند. قیمت نفت بین المللی

با افزایش تدریجی قیمت‌های بین‌المللی نفت، تعداد دکل‌های نفت شیل در ایالات متحده برای ماه‌های 2016 به رشد شدید خود ادامه داده است. تولید نفت تولید نفت خام ایالات متحده را افزایش داده است که در پایان سال 2017 به رکورد 953.900 میلیون بشکه در روز رسید. اگر قیمت بین المللی نفت بالای 979 دلار در هر بشکه باقی بماند، تولید نفت شیل بیشتر افزایش خواهد یافت. اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده (EIA) انتظار دارد تولید نفت خام ایالات متحده 602018 بشکه در روز افزایش یابد و به 97.1027 میلیون بشکه در روز در <> برسد. افزایش تولید نفت شیل تأثیر توافق کاهش تولید اوپک را تضعیف کرده و روند بازگرداندن تعادل در بازار جهانی نفت خام را به تاخیر می اندازد.

علاوه بر این، ایالات متحده از یک مصرف کننده بزرگ نفت خام به یک صادرکننده بزرگ نفت خام تبدیل می شود و سهم بازار آن در حال گسترش است. سیستم ذخیره‌سازی نفت خام ایالات متحده از دو بخش تشکیل شده است: موجودی‌های نفت خام استراتژیک و موجودی‌های نفت خام تجاری، که تا حدی نشان‌دهنده استراتژی بلندمدت انرژی ایالات متحده است. در دهه اول قرن جدید، ذخایر استراتژیک نفت خام ایالات متحده از 2001 میلیون بشکه در 5 به 41 میلیون بشکه در سال 2010 افزایش یافت و از آن زمان تا حدودی کاهش یافته و بالای 7 میلیون بشکه باقی مانده است. از 27 مارس، ایالات متحده حجم زیادی از ذخایر نفت خام استراتژیک خود را آزاد کرده است که با 6.9 درصد کاهش از 2017 میلیون بشکه به 3 میلیون بشکه در پایان ششم رسیده است.

در عین حال، صادرات نفت خام ایالات متحده به سرعت در حال رشد است و پوشش کشورهای صادرکننده را گسترش می دهد. در میان آنها، حجم صادرات روزانه نفت خام ایالات متحده از 2017.10 میلیون بشکه در اکتبر 170 فراتر رفت و انتظار می رود که حجم صادرات روزانه کل سال در سال 2016 تا 80 درصد در مقایسه با 90 افزایش یابد. کاهش موجودی نفت خام استراتژیک. و ذخایر نفت خام تجاری تبدیل استراتژیک ایالات متحده از یک مصرف کننده عمده نفت خام به یک صادرکننده در تعقیب استقلال انرژی را منعکس می کند. می توان انتظار داشت که ایالات متحده به افزایش عرضه بازار و توسعه صادرات در سال های آینده ادامه دهد و به قیمت نفت فشار نزولی وارد کند.

(2018) نفوذ ژئوپلیتیک بر قیمت های بین المللی نفت همچنان در حال گسترش است. در حال حاضر، بازار جهانی نفت خام در یک گره کلیدی تعادل مجدد عرضه و تقاضا قرار دارد، بنابراین قیمت‌های بین‌المللی نفت به شدت تحت تأثیر درگیری‌های ژئوپلیتیکی قرار خواهند گرفت و انتظار می‌رود که دامنه نوسان قیمت‌های بین‌المللی نفت در <> بیشتر گسترش یابد. .

اولین مورد کاهش تولید مشترک بین کشورهای اوپک و تولیدکنندگان نفت مانند روسیه است. فشارهای مالی کوتاه مدت کشورها را به توافق بر سر افزایش قیمت نفت سوق داده است، اما اجرای کاهش تولید به دلیل روابط سیاسی بین عربستان سعودی، ایران، روسیه و سایر کشورها محدود شده است. به ویژه، در ژوئن 2018، تولیدکنندگان نفت توافق کاهش تولید را ارزیابی خواهند کرد یا آن را زودتر به پایان خواهند رساند.

دوم وضعیت سیاسی و اقتصادی در عراق، ونزوئلا و دیگر کشورها است. عراق، دومین تولیدکننده بزرگ نفت اوپک، بیش از 50 بشکه در روز نفت خام از منطقه شمال کردستان صادر می کند و تشدید جنگ یا درگیری های مسلحانه بر عرضه نفت خام در خاورمیانه تأثیر می گذارد و قیمت نفت را به شدت افزایش می دهد. بالاتر فروپاشی نزدیک اقتصاد داخلی ونزوئلا و کاهش شدید تولید نفت نیز ابهامات مهمی هستند که بر قیمت نفت تأثیر می‌گذارند.

سوم، سیاست آمریکا در قبال ایران است. ایران به‌عنوان سومین تولیدکننده بزرگ نفت در خاورمیانه، روزانه 370 میلیون بشکه نفت خام تولید می‌کند و اگر آمریکا تحریم‌های اقتصادی قابل‌توجهی را اعمال کند، تأثیر قابل‌توجهی بر تعادل نفت خام خواهد داشت. عرضه و تقاضای نفت، موجب نوسانات بین المللی قیمت نفت می شود. (وابستگی نویسنده: مرکز نظارت بر قیمت ها، کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی)

(منبع: China Economic Herald)